آشنایی با خلق وخو و تاثیر آن بر رشد و پرورش کودکان

خلق وخوی کودک میتواند بر تجربه ها و بازخوردهایی که کودک از محیط به ویژه مادر میگیرد و کیفیت مراقبتی که از او میکند تاثیر بگذارد و پیش بینی کننده روابط و تعاملات او با دیگران باشد. عامل عمده در سازگاری سالم؛ تناسب بهینه است یعنی هماهنگی میان خلق وخوی کودک؛ خواسته ها و محدودیتهای محیطی از جمله خلق وخوی مراقبان که نیاز است کودک با آنها تعامل داشته باشد؛ اگر از یک کودک فعال انتظار داشته باشیم برای زمان طولانی آرام بنشیند یا اگر یک کودک کندجوش پی درپی در موقعیتهای جدید قرار بگیرد یا اگر کودکی با اصرار مکرر از موارد مورد علاقه خود دور نگه داشته شود؛ در چنین شرایطی ممکن است مشکلات رخ نمایند زمانی که والدین پی میبرند فرزندانشان به دلیل خلق وخوی فطری خود به شیوه ای منحصر به فرد رفتار میکنند؛ کمتر احتمال دارد بی حوصلگی نشان دهند؛ انعطاف ناپذیر باشند و به این طریق به سازگار شدن کودک کمک میزان ثبات خلق وخو می نمایند.

خلق و خو عمدتا ماهیت فطری دارد؛ وراثتی نسبتا ثابت و پایدار  است.در الگوهای خواب بهانه گیری و فعالیت کودک تفاوتهای فردی مشاهده میشود و این تفاوتها معمولا تا حدودی ثابت و پایدار هستند. جمله بالا به این معنا نیست که خلق و خو به هنگام تولد کامل شکل گرفته است بلکه پدیدآیی هیجانها و قابلیتهای مختلف خودگردانی بر روند رشد آن تاثیر می گذارد و امکان دارد در واکنش به نگرشها و رفتار والدین دستخوش تغییر شود.

نقش خلق وخو تفاوتهای فردی باثبات در واکنش پذیری خودگردانی که از همان ابتدای زندگی آشکار می شود واکنش پذیری به سرعت و شدت برانگیختگی هیجانی؛ توجه و فعالیت حرکتی اشاره دارد. خودگردانی به راهبردهایی اشاره دارد که آن واکنش پذیری را تغییر میدهند.