شفقت به خود یعنی مهربانی با خود حتی زمانی که همه چیز آنطور که انتظار دارید اتفاق نمی افتد. این است که از احساسات خود آگاه باشید و با همان گرمی، مراقبت و درک خود با کسی که به او اهمیت می دهید رفتار کنید.
همچنین اذعان به این است که مبارزات و چالش ها بخشی از زندگی هستند و همه آنها را پشت سر می گذارند.
شفقت به خود به کودکان کمک می کند تا با شکست ها، اشتباهات، شکست ها و زمان های سخت به روشی سالم کنار بیایند.
به عنوان مثال، اگر فرزند شما در مسابقه ای آخرین بار بیاید، ممکن است احساس ناامیدی کند. اما شفقت به خود به کودک شما کمک می کند احساس خوبی داشته باشد و ناامیدی خود را به طور مثبت مدیریت کند. کودک شما ممکن است به خود بگوید: “من احساس ناامیدی می کنم، اما خوشحالم که تمام تلاشم را کردم” یا “دفعه بعد دوباره تلاش خواهم کرد”.
وقتی کودکان یاد می گیرند که با خود شفقت آمیز رفتار کنند، آنها:
شفقت به خود به کودکان کمک می کند تا در مدرسه خوب عمل کنند و مهارت های جدیدی در زمینه هایی مانند ورزش، موسیقی، رقص و غیره ایجاد کنند. کودکان دارای شفقت به خود نیز تمایل دارند با دیگران کنار بیایند و بیشتر به کودکان دیگر کمک می کنند.
آنها همچنین کمتر به مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی یا اضطراب مبتلا می شوند .
یک رابطه گرم، حمایتی و مراقبتی با شما به کودک شما کمک می کند تا احساس امنیت و آرامش کند. وقتی فرزند شما احساس امنیت و آرامش می کند، به احتمال زیاد چیزهایی را امتحان می کند و با چالش هایی روبرو می شود. آنها همچنین وقتی همه چیز طبق خواسته آنها پیش نمی رود، بیشتر با خود مهربان هستند، زیرا می دانند که شما آنها را قضاوت یا انتقاد نخواهید کرد.
شما می توانید رابطه ای ایجاد کنید که به فرزندتان کمک کند احساس امنیت کند و از بسیاری جهات شفقت به خود را پرورش دهد. در اینجا ایده هایی وجود دارد:
کودکان با تماشای کارهایی که انجام می دهید و گوش دادن به آنچه می گویید، وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، شفقت به خود را یاد می گیرند. با الگوبرداری از شفقت به خود ، به فرزندتان کمک می‌کنید تا بیاموزد اشتباه می‌کند، خودتان را ببخشید و سعی کنید دفعه بعد بهتر عمل کنید.
شفقت به خود چیزی است که کودک شما باید یاد بگیرد و تمرین کند. این 3 مرحله را برای ایجاد شفقت به خود در کودک خود امتحان کنید.
مرحله 1
مکث کنید و متوجه شوید که کودک شما عصبانی، ناامید یا ناامید است زیرا همه چیز آنطور که او می خواست پیش نرفته است و به خودش سخت می گیرد. به عنوان مثال، کاردستی فرزند شما آنطور که می خواست پیش نیامده است، او برای گروه کر مدرسه انتخاب نشده است، یا شاید به خاطر بدرفتاری با یک دوست احساس بدی دارد.
ممکن است بشنوید که فرزندتان جملاتی مانند “من بدترین هستم”، “من ناامید هستم” یا “من هرگز نمی توانم این کار را انجام دهم” را بشنوید. یا ممکن است کودک شما ساکت باشد و ناراحت به نظر برسد.
مرحله 2
به فرزند خود بگویید که مشکلی نیست و همه اشتباه می کنند. احساس غمگینی، عصبانیت، ناامیدی یا ناامیدی نیز اشکالی ندارد – اما گفتن چیزهای بد در مورد خود خوب نیست.
به عنوان مثال، می توانید بگویید: “اگر گلی را به ثمر نرسانم، من هم ناامید می شوم.” اما این شما را بازنده نمی کند. یا اگر فرزندتان به جشن تولد دعوت نشده است، به او یادآوری کنید که به این معنا نیست که مشکلی برای او وجود دارد. ما نمی توانیم انتخاب های دیگران را کنترل کنیم، اما می توانیم تلاش بیشتری برای مراقبت از خود انجام دهیم.
مرحله 3
فرزندتان را تشویق کنید تا چیزهای محبت آمیزی به خودش بگوید. این می تواند کمک کند که از فرزندتان بپرسید که ممکن است به دوستی که مرتکب اشتباه شده یا دوران سختی را پشت سر می گذارد، چه بگوید.
در اینجا گزینه هایی وجود دارد که می توانید به فرزند خود پیشنهاد دهید:
گفتن چیزهای محبت آمیز به خود بخش مهمی از شفقت به خود است. انجام کارهایی که به کودک شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشد نیز مهم است. به عنوان مثال، در آغوش گرفتن یا زمانی که همه چیز به خوبی پیش نمی رود، ممکن است به فرزندتان کمک کند.
انتقاد از خود نقطه مقابل شفقت به خود است.
انتقاد از خود، قضاوت سخت خود یا گفتن چیزهای بد به خود است . همه گاهی از خود انتقاد می کنند، اما اگر فرزند شما بسیار خودانتقادگر باشد، می تواند استرس او را افزایش دهد، بر سلامت روان او تأثیر بگذارد و اعتماد به نفس او را کاهش دهد.
بچه هایی که خیلی از خود انتقاد می کنند، اغلب در مورد خودشان چیزهای خیلی تند می گویند. آنها همچنین ممکن است بگویند که حتی با حمایت شما نمی توانند چیزی برای گفتن به خودشان بیاندیشند. اگر این به نظر فرزند شما می رسد، می توانید سعی کنید هنگام کمک به فرزندتان بیاموزید که با خودش مهربان باشد، صبور و پایدار باشید.
اگر نگران این هستید که تفکر خودانتقادی فرزندتان بر سلامت روان او تأثیر بگذارد، بهتر است به دنبال مشاوره باشید . می توانید با گرفتن وقت ملاقات با پزشک عمومی فرزندتان شروع کنید. آنها می توانند شما را به یک متخصص بهداشت روان مناسب ارجاع دهند اگر فکر می کنند کمک کننده است.
کودکان اوتیستیک ممکن است استفاده از شفقت به خود را دشوار بدانند، به خصوص اگر در تشخیص و مدیریت احساسات خود مشکل داشته باشند. می‌توانید از تعاملات روزمره و همچنین ابزارهایی مانند کارت‌های احساسات و داستان‌های اجتماعی استفاده کنید تا به کودکان اوتیسمی کمک کنید تا احساسات را تشخیص دهند و مدیریت کنند .
