نکات کلیدی

  • کودکان پیش دبستانی کنجکاو هستند، به راحتی حواسشان پرت می شود و مشتاق استقلال هستند. آنها همچنین هنوز در حال توسعه خود تنظیمی هستند.
  • پیش دبستانی به کودک شما کمک می کند تا در مورد کنار آمدن با دیگران و پیروی از قوانین بیاموزد.
  • رویکرد مثبت و سازنده بهترین راه برای هدایت رفتار کودک پیش دبستانی است.
  • نگرانی های رایج رفتار پیش دبستانی شامل اضطراب، قلدری، انرژی، دعوا، تمرکز، عادت ها، دروغگویی، کمرویی و عصبانیت است.
  • اگر احساس می کنید با رفتار کودک پیش دبستانی به چالش کشیده اید، درخواست کمک کنید.
 

رفتار کودک در سال های پیش دبستانی: انتظار چه چیزی

کودکان پیش دبستانی کنجکاو، پرانرژی و مجذوب دنیای اطراف خود هستند . این بدان معناست که شما می‌توانید انتظار سؤالات «چه کسی»، «چه» و «چرا» را داشته باشید. شما همچنین می توانید انتظار داشته باشید که کارها کمی بیشتر طول بکشد، زیرا کودک شما محیط خود را بررسی می کند. به عنوان مثال، پیاده روی به سمت صندوق پستی ممکن است مستلزم توقف برای مشاهده یک اشکال در مسیر پیاده روی باشد.

همانطور که کودکان پیش دبستانی سعی می کنند دنیا را درک کنند، گاهی اوقات حواسشان پرت می شود . ممکن است به نظر برسد که فرزندتان به حرف شما گوش نمی‌دهد – اما ممکن است هنوز در تلاش باشد تا چیزی را که 5 دقیقه پیش گفته‌اید بفهمد.

استقلال برای کودکان پیش دبستانی مهم است که بسیار مشتاق انجام کارها برای خودشان هستند. اما فرزند شما برای ایجاد اعتماد به نفس و عزت نفس به حمایت شما نیاز دارد . توجه مثبت فراوان، تحسین و فرصت برای تمرین مهارت های جدید کمک خواهد کرد.

و کودکان پیش دبستانی در خود تنظیمی بهتر می شوند ، که برای کنار آمدن با دیگران در پیش دبستانی یا گروه بازی عالی است. اما فرزند شما همچنان برای ابراز احساسات و رفتار مثبت، به ویژه در موقعیت های چالش برانگیز، به کمک شما نیاز دارد.

رفتن به پیش دبستانی: چرا برای کودکان خوب است

کودکان در این سن می توانند از رفتن به پیش دبستانی بهره ببرند.

در پیش دبستانی، کودک شما می تواند مهارت های جدیدی را از طریق بازی یاد بگیرد و توسعه دهد. این مهارت‌ها شامل مهارت‌هایی مانند اشتراک‌گذاری، نوبت گرفتن و حل مسئله است که برای کنار آمدن با کودکان دیگر و دوست‌یابی مهم هستند . پیش دبستانی همچنین به فرزند شما این فرصت را می دهد که پیروی از قوانین دیگران را تمرین کند، که آمادگی خوبی برای مدرسه در آینده است.

برخی از کودکان ممکن است مدتی طول بکشد تا به دوره پیش دبستانی عادت کنند و برخی دیگر از شروع پیش دبستانی ترس دارند. اما ارزش آن را دارد که به آن پایبند باشید. اگر در مورد نحوه استقرار فرزندتان در پیش دبستانی نگران هستید ، با معلم پیش دبستانی کودک خود صحبت کنید.

تشویق رفتارهای مثبت در کودکان پیش دبستانی

یک رویکرد مثبت و سازنده بهترین راه برای تشویق رفتار مثبت در کودک شما است.

این به معنای توجه مثبت ، تحسین و تشویق فرزندتان برای رفتاری است که در خانواده شما مهم است – برای مثال، همکاری، فکر کردن به دیگران و پایبندی به قوانین خانواده.

کودکان پیش دبستانی احتمالاً برای درک، به خاطر سپردن و تمرین این نوع رفتار به کمک نیاز دارند. این استراتژی ها و نکات می تواند به شما کمک کند:

  • قوانین خانواده – اینها اظهارات مثبتی در مورد نحوه مراقبت و رفتار خانواده شما با یکدیگر هستند. به عنوان مثال، “ما می گوییم لطفا وقتی چیزی را درخواست می کنیم”.
  • روتین ها – اینها به خانواده ها کمک می کند تا بدانند چه کسی باید چه کاری، چه زمانی، به چه ترتیبی و هر چند وقت یکبار انجام دهد. برای مثال، «هر شب به نوبت میز شام را می چینیم».
  • دستورالعمل های واضح، مثبت و کوتاه – این دستورالعمل ها به کودک شما می گویند که چه کاری انجام دهد و می تواند به او کمک کند تا کارها را به خوبی انجام دهد. به عنوان مثال، “لطفا با دهان بسته بجوید”.
  • یادآوری ها – این ها می توانند فرزند شما را در مسیر درست نگه دارند، به خصوص اگر کودک شما پریشان یا فراموشکار باشد. برای مثال، با گفتن «به زودی به خانه می‌رویم» شروع کنید. سپس با گفتن “دو اسلاید دیگر و سپس ما می رویم” به کودک خود یادآوری کنید.
  • یک محیط مفید – این می‌تواند رفتار مثبت فرزندتان را آسان‌تر کند. برای مثال، اگر کودک شما به دلیل خزیدن روی اره منبت کاری اره مویی ناامید می شود، مکانی آرام را پیدا کنید که کودک شما بتواند بدون مزاحمت بازی کند.

ممکن است مواقعی پیش بیاید که تصمیم بگیرید از یک پیامد برای تقویت پیام‌های مربوط به رفتار مثبت استفاده کنید. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که یادآوری قوانین به فرزندتان، دادن دستورالعمل واضح یا راه اندازی یک محیط مفید کارساز نبوده است. می‌توانید پیامدها را برای موقعیت‌های مختلف تنظیم کنید، اما پیامدها زمانی بهترین هستند که با تمرکز بر رفتار مثبت ترکیب شوند .

راهبردهای رفتار مثبت زمانی بهترین کارایی را دارند که با فرزندتان وقت گرم و پاسخگو می گذرانید ، روابط خانوادگی خود را با محبت و ارتباط تقویت می کنید و با احساسات فرزندتان هماهنگ می شوید . این همان چیزی است که کودکان باید رشد دهند و بیاموزند، از جمله یادگیری رفتار مثبت .

نگرانی های رفتاری کودک در سال های پیش دبستانی

اضطراب، نگرانی و ترس
اضطراب، نگرانی و ترس بخشی از رشد کودکان است. به عنوان مثال، کودکان پیش دبستانی اغلب از چیزهایی مانند دوری از والدین خود یا تاریکی می ترسند. اضطراب، نگرانی‌ها و ترس‌ها می‌توانند باعث شوند که فرزندتان به شما بچسبد، از رفتن به مکان‌ها اجتناب کند یا اطمینان خاطر بخواهد. اگر کودک شما زیاد نگران است یا علائمی از اضطراب نشان می دهد، می توانید با درک ترس او، به آرامی او را تشویق کنید تا کارهایی را که نگرانش هستند انجام دهد و در هنگام انجام آن ها از او تمجید کنید. اگر اضطراب زندگی فرزندتان را تحت تأثیر قرار می دهد، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید .

قلدری
قلدری در پیش دبستانی نسبت به دعوا کمتر رایج است، اما می تواند به اعتماد به نفس و عزت نفس کودکان آسیب برساند. اگر کودک شما در پیش دبستانی مورد آزار و اذیت قرار می گیرد ، چه در خانه و چه در پیش دبستانی به محبت و حمایت زیادی نیاز دارد. فرزند شما همچنین باید بداند که شما برای جلوگیری از قلدری بیشتر اقدام خواهید کرد.

انرژی
برای کودکان پیش دبستانی معمول است که بسیار پرانرژی باشند. بسیاری از کودکان پیش دبستانی می توانند انرژی خود را در طول روز از طریق بازی، فعالیت بدنی و یادگیری مصرف کنند. اما بی حرکت بودن و ساکت بودن برای مدت طولانی برای کودکان پیش دبستانی می تواند سخت باشد، بنابراین خوب است که برای این زمان ها برنامه ریزی کنید. به عنوان مثال، اگر وقت پزشک عمومی دارید، سعی کنید از قبل به فرزندتان فرصت بدید بیرون.

اگر نگران این هستید که انرژی فرزندتان برای سن او غیرعادی است یا شرکت در فعالیت های آموزشی یا اجتماعی را برای او دشوار می کند، با پرستار سلامت کودک و خانواده خود یا پزشک عمومی صحبت کنید.

دعوا
اختلاف نظر و دعوا در بین کودکان بسیار رایج است. چند عامل بر مبارزه تأثیر می گذارد – خلق و خو ، محیط، سن و مهارت. شما می توانید با این عوامل برای کنترل دعوا در خانواده خود کار کنید.

مشکلات تمرکز
برای کودکان پیش دبستانی معمول است که در تمرکز بر دستورالعمل ها و فعالیت ها مشکل دارند. زمانی که دستورالعمل‌ها یا فعالیت‌ها طولانی یا پیچیده باشند، می‌تواند سخت باشد. می تواند به تقسیم دستورالعمل ها به تکه ها کمک کند و به کودک شما از فعالیت های پیچیده استراحت دهد.

عادات
بسیاری از کودکان عاداتی مانند مکیدن انگشت شست، جویدن ناخن یا چرخاندن موهای خود دارند. عادات فرزندتان ممکن است شما را آزار دهد، اما معمولاً جای نگرانی نیست. بیشتر عادت ها خود به خود از بین می روند.

دروغ گفتن
ممکن است کودکتان را در حال گفتن این دروغ های گاه به گاه دستگیر کرده باشید. دروغ گفتن بخشی از رشد است و اغلب از 3 سالگی شروع می شود. اگر این اتفاق برای فرزندتان افتاد، سعی کنید بر ارزش صداقت و گفتن حقیقت تمرکز کنید.

خجالتی بودن
رفتار خجالتی در کودکان پیش دبستانی رایج است. اگر کودک شما دیر گرم می شود، سعی کنید در موقعیت های اجتماعی از او حمایت کنید. برای مثال، می‌توانید صبح‌ها در روزهای اولیه مدتی در پیش‌دبستانی بمانید. همچنین خوب است که کودک خود را به خاطر رفتار اجتماعی شجاعانه خود، مانند سلام کردن، پاسخ دادن به دیگران یا بازی با دیگران، تحسین کنید.

کج خلقی
اگر کودک شما عصبانی است ، ممکن است به یاد داشته باشید که کودک شما هنوز در حال یادگیری روش های مناسب برای ابراز احساسات است. هماهنگی با احساسات فرزندتان می تواند کمک کند، همانطور که می تواند محرک های عصبانیت فرزندتان را بشناسید و از آن اجتناب کنید. پس از 4 سالگی فرزندتان، باید خشم کمتری ببینید.

اگر کودک پیش دبستانی شما دوست خیالی دارد نگران نباشید . دوستان خودباور از تخیلات سالم و فعال رشد می کنند. آنها راهی عالی برای ابراز احساسات و تمرین مهارت های اجتماعی به کودکان می دهند.

رفتار کودک پیش دبستانی و احساسات شما

طبیعی است که گاهی اوقات رفتار فرزندتان چالش برانگیز باشد.

گفتن آرام به فرزندتان چه احساسی دارید یک استراتژی عالی برای این مواقع است. به عنوان مثال، “من ناراحت می شوم زیرا سر و صدا زیاد است و نمی توانم با تلفن صحبت کنم”. وقتی جمله را با «من» شروع می‌کنید، این فرصت را به فرزندتان می‌دهد که به خاطر شما همه چیز را تغییر دهد. نام گذاری احساسات به کودک شما کمک می کند تا کلماتی را برای توصیف و درک احساسات خود بیاموزد.

اگر اغلب در مورد رفتار کودک خود احساس عصبانیت یا استرس می کنید ، کارهایی وجود دارد که می توانید برای مراقبت از خود و کمک به احساس آرامش بیشتر انجام دهید:

همچنین می تواند کمک کند که در مورد احساسات خود با فردی که به او اعتماد دارید صحبت کنید، مانند شریک زندگی، یک دوست، یا پرستار بهداشت کودک و خانواده یا پزشک عمومی. یا می توانید با یک خط کمک والدین در ایالت یا قلمرو خود تماس بگیرید.

پزشک عمومی یا پرستار شما نیز می‌توانند به شما کمک کنند اگر در مورد رفتار فرزندتان نگرانی دارید یا نمی‌دانید در مورد آن چه باید بکنید.

تنبیه بدنی از جمله کتک زدن به کودکان نمی آموزد که چگونه رفتار کنند. این می تواند به کودکان آسیب برساند و در دراز مدت آنها را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین می تواند باعث ترس کودکان از شما شود، که تشویق آنها به رفتارهای مثبت را دشوارتر می کند.